Met een beetje hulp

Een schitterende, diepglimmende sjaal kreeg ik van iemand cadeau. Zo synthetisch als maar kon. Dat dat een hele toer zou worden om die met de hand met wol tot nunovilt te verwerken wist ik meteen. De wol gleed gewoon van de stof af. Dus nam ik een drastische maatregel.
Ik legde de sjaal op een lap oranje naaldvilt, strooide er wat slechte wasmachinezeep op (niet van die zeep die je vezels beschermt), draaide het geheel (natgemaakt) in bubbeltjesplastic en bond er een stevig touw omheen. Toen samen met nog wat probeersels en wat tennisballen voor extra gebonk in de machine. Op 60 graden wassen en 1200 toeren centrifugeren, kortom alles wat je met een wollen trui vooral niet mag doen. Na twee uur draaien: voila! Prachtig ingevilt. Helaas overleefde het bubbetjesplastic het niet. Het was zonderbubbeltjesplastic geworden.
En een andere sjaal die ik ook meteen viltte werd foeilelijk doordat de kleur van het naaldvilt de oorspronkelijke kleur van de sjaal vlak maakte. Dus het blijft voorlopig experimenteren wat goed werkt en wat niet. Maar voor deze lap ga ik ooit een heel speciaal project bedenken. Vooralsnog mag hij op de stoel hangen om van te genieten.